S. Callisti Papæ et Martyris ~ Duplex
Scriptura: Feria Quinta infra Hebdomadam XX post Octavam Pentecostes II. Octobris

Divinum Officium Divino Afflatu - 1954

10-14-2021

Ad Matutinum

Ante Divinum officium
Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ. Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine,
passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos. Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam,
Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Rito de entrada
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.
Ave, María, llena de gracia, el Señor es contigo, bendita Tú eres entre todas las mujeres, y bendito es el fruto de tu vientre, Jesús. Santa María, Madre de Dios, ruega por nosotros pecadores, ahora y en la hora de nuestra muerte. Amén.
Creo en Dios, Padre Todopoderoso, Creador del cielo y de la tierra.
Creo en Jesucristo, su único Hijo, Nuestro Señor: que fue concebido por obra y gracia del Espíritu Santo, nació de Santa María Virgen; padeció bajo el poder de Poncio Pilato, fue crucificado, muerto y sepultado: descendió a los infiernos, al tercer día resucitó de entre los muertos, subió a los cielos y está sentado a la derecha de Dios, Padre todopoderoso. Desde allí ha de venir a juzgar a los vivos y a los muertos.
Creo en el Espíritu Santo, la santa Iglesia católica, la comunión de los santos, el perdón de los pecados, la resurrección de la carne y la vida eterna. Amén.
℣. Señor, ábreme +︎ los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Regem Mártyrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Ant. Regem Mártyrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Regem Mártyrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Regem Mártyrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Regem Mártyrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus.
Ant. Regem Mártyrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Invitatorio {Antífona del Común o de la Fiesta}
Ant. Al Señor, Rey de los mártires, * Venid, adorémosle.
Ant. Al Señor, Rey de los mártires, * Venid, adorémosle.
Venid, regocijémonos en el Señor; cantemos con júbilo las alabanzas de Dios, Salvador nuestro. Corramos a presentarnos ante su acatamiento, dándole gracias, y entonándole himnos con júbilo.
Ant. Al Señor, Rey de los mártires, * Venid, adorémosle.
Porque el Señor es el Dios grande, y un rey más grande que todos los dioses. Porque en su mano tiene toda la extensión de la tierra, y suyos son los más encumbrados montes.
Ant. Venid, adorémosle.
Suyo es el mar, y obra es de sus manos: y hechura de sus manos es la tierra. (de rodillas) Venid, pues, adorémosle, postrémonos: derramando lágrimas en la presencia del Señor que nos ha creado: Pues Él es el Señor Dios nuestro: y nosotros el pueblo a quien Él apacienta, y ovejas de su grey.
Ant. Al Señor, Rey de los mártires, * Venid, adorémosle.
Hoy mismo, si oyereis su voz, guardaos de endurecer vuestros corazones, Como sucedió, dice el Señor, cuando provocaron mi ira, poniéndome a prueba en el desierto, en donde vuestros padres me tentaron, me probaron, y vieron mis obras.
Ant. Venid, adorémosle.
Por espacio de cuarenta años estuve irritado contra esta generación, y dije: Siempre está descarriado el corazón de este pueblo. Ellos no conocieron mis caminos; por lo que juré airado que no entrarían en mi reposo.
Ant. Al Señor, Rey de los mártires, * Venid, adorémosle.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Venid, adorémosle.
Ant. Al Señor, Rey de los mártires, * Venid, adorémosle.
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Deus tuórum mílitum
Sors, et córona, prǽmium,
Laudes canéntes Mártyris
Absólve nexu críminis.

Hic nempe mundi gáudia,
Et blanda fraudum pábula
Imbúta felle députans,
Pervénit ad cæléstia.

Pœnas cucúrrit fórtiter,
Et sústulit viríliter,
Fundénsque pro te sánguinem,
Ætérna dona póssidet.

Ob hoc precátu súpplici
Te póscimus, piíssime;
In hoc triúmpho Mártyris
Dimítte noxam sérvulis.

Laus et perénnis glória
Patri sit, atque Fílio,
Sancto simul Paráclito,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
Himno {del Común o de la Fiesta}
Dios, de tus fieles soldados
herencia, premio, corona,
absuelve a los que celebran
de un Mártir santo las glorias.

Vanos placeres del mundo,
gozos, halagos, lisonjas,
como viles despreciando,
bienes celestiales logra.

Combates, penas, tormentos,
varonilmente soporta;
por ti vertiendo su sangre
tus dones eternos goza.

Por su intercesion tus siervos,
¡oh Dios! tu clemencia imploran:
honrando el triunfo del Mártir,
nuestros pecados perdona.

Demos al Padre y al Hijo
perenne alabanza y gloria,
y juntamente al Paráclito,
por eternidad dichosa.
Amén.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. In Deo salutáre meum * et glória mea: et spes mea in Deo est.
Psalmus 61 [1]
61:2 Nonne Deo subjécta erit ánima mea? * ab ipso enim salutáre meum.
61:3 Nam et ipse Deus meus, et salutáris meus: * suscéptor meus, non movébor ámplius.
61:4 Quoúsque irrúitis in hóminem? * interfícitis univérsi vos: tamquam paríeti inclináto et macériæ depúlsæ?
61:5 Verúmtamen prétium meum cogitavérunt repéllere, cucúrri in siti: * ore suo benedicébant, et corde suo maledicébant.
61:6 Verúmtamen Deo subjécta esto, ánima mea: * quóniam ab ipso patiéntia mea.
61:7 Quia ipse Deus meus, et salvátor meus: * adjútor meus, non emigrábo.
61:8 In Deo salutáre meum, et glória mea: * Deus auxílii mei, et spes mea in Deo est.
61:9 Speráte in eo omnis congregátio pópuli, effúndite coram illo corda vestra: * Deus adjútor noster in ætérnum.
61:10 Verúmtamen vani fílii hóminum, mendáces fílii hóminum in statéris: * ut decípiant ipsi de vanitáte in idípsum.
61:11 Nolíte speráre in iniquitáte, et rapínas nolíte concupíscere: * divítiæ si áffluant, nolíte cor appónere.
61:12 Semel locútus est Deus, duo hæc audívi, quia potéstas Dei est, et tibi, Dómine, misericórdia: * quia tu reddes unicuíque juxta ópera sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In Deo salutáre meum et glória mea: et spes mea in Deo est.
Salmos con lecturas {Antífonas del Salterio del Tiempo correspondiente}
Nocturn I.
Ant. Dios es mi salvación * y mi gloria, en Dios está mi esperanza.
Salmo 61 [1]
61:2 ¿Cómo no estará mi alma sometida a Dios, * dependiendo de Él mi salvación?
61:3 Él es mi Dios y mi salvador; * siendo Él mi defensa, no seré jamás conmovido.
61:4 ¿Hasta cuándo estaréis acometiendo a un hombre * todos juntos para acabar con él, y derrocarle como a una pared desnivelada, y como a una tapia ruinosa?
61:5 Mas ellos maquinaron despojarme de lo que más aprecio. Corrí como sediento; * ellos hablaban bien de mí con la boca, mas en su corazón me maldecían.
61:6 Tú, ¡oh alma mía!, mantente sujeta a Dios; * pues de Él viene mi paciencia.
61:7 Porque siendo Él, como es, mi Dios y mi salvador, * mi roca y mi alcázar, no vacilaré.
61:8 En Dios está mi salvación y mi gloria; * Dios es el que me socorre; en Dios está mi esperanza.
61:9 Esperad en Él vosotros, pueblos todos aquí congregados; derramad vuestros corazones en su acatamiento: * Dios es nuestro protector eternamente.
61:10 Al contrario, vanos y falaces son los hijos de los hombres; mentirosos son los hijos de los hombres puestos en balanza; * todos ellos juntos son más livianos que la misma vanidad.
61:11 No queráis confiar en la injusticia, ni codiciar robos; * aun, si las riquezas os vienen en abundancia, no pongáis en ellas vuestro corazón.
61:12 Una vez habló Dios, y estas dos cosas oí yo: Que el poder está en Dios, y que Tú, Señor, eres misericordioso; * porque a cada uno remunerarás conforme a sus obras.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Dios es mi salvación y mi gloria, en Dios está mi esperanza.
Ant. Vidéte ópera Dómini, * et audítam fácite vocem laudis ejus.
Psalmus 65(1-12) [2]
65:1 Jubiláte Deo, omnis terra, psalmum dícite nómini ejus: * date glóriam laudi ejus.
65:3 Dícite Deo: Quam terribília sunt ópera tua, Dómine! * in multitúdine virtútis tuæ mentiéntur tibi inimíci tui.
65:4 Omnis terra adóret te, et psallat tibi: * psalmum dicat nómini tuo.
65:5 Veníte, et vidéte ópera Dei: * terríbilis in consíliis super fílios hóminum.
65:6 Qui convértit mare in áridam, in flúmine pertransíbunt pede: * ibi lætábimur in ipso.
65:7 Qui dominátur in virtúte sua in ætérnum, óculi ejus super gentes respíciunt: * qui exásperant non exalténtur in semetípsis.
65:8 Benedícite, gentes, Deum nostrum: * et audítam fácite vocem laudis ejus,
65:9 Qui pósuit ánimam meam ad vitam: * et non dedit in commotiónem pedes meos.
65:10 Quóniam probásti nos, Deus: * igne nos examinásti, sicut examinátur argéntum.
65:11 Induxísti nos in láqueum, posuísti tribulatiónes in dorso nostro: * imposuísti hómines super cápita nostra.
65:12 Transívimus per ignem et aquam: * et eduxísti nos in refrigérium.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vidéte ópera Dómini, et audítam fácite vocem laudis ejus.
Ant. Venid a ver las obras de Dios, * haced resonar sus alabanzas.
Salmo 65(1-12) [2]
65:1 Moradores todos de la tierra, dirigid a Dios voces de júbilo. Cantad salmos a su Nombre, * tributadle gloriosas alabanzas.
65:3 Decid a Dios: ¡Oh cuán estupendas son, Señor, tus obras! * Al ver tu gran poder, te adularán tus enemigos.
65:4 Que te adore toda la tierra y te celebre; * cante salmos a tu Nombre.
65:5 Venid a contemplar las obras de Dios, * y cuán terribles son sus designios sobre los hijos de los hombres.
65:6 Él convirtió el mar en seca arena; pasaron el río a pie enjuto; * allí nos alegramos en el Señor.
65:7 Él tiene por su poder un dominio eterno; sus ojos están fijos sobre las naciones; * no se engrían en su interior los que lo irritan.
65:8 Bendecid, ¡oh naciones!, a nuestro Dios; * y haced resonar las voces de su alabanza.
65:9 Él ha vuelto a mi alma la vida, * y no ha dejado resbalar mis pies.
65:10 Porque Tú, ¡oh Dios!, has querido probarnos; * nos has acrisolado al fuego como se acrisola la plata.
65:11 Nos dejaste caer en el lazo; nos echaste las tribulaciones encima. * A yugo de hombres nos sujetaste.
65:12 Hemos pasado por el fuego y por el agua; * mas nos has conducido a un lugar de refrigerio.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Venid a ver las obras de Dios, haced resonar sus alabanzas.
Ant. Audíte, omnes * qui timétis Deum, quanta fecit ánimæ meæ.
Psalmus 65(13-20) [3]
65:13 Introíbo in domum tuam in holocáustis: * reddam tibi vota mea, quæ distinxérunt lábia mea.
65:14 Et locútum est os meum, * in tribulatióne mea.
65:15 Holocáusta medulláta ófferam tibi cum incénso aríetum: * ófferam tibi boves cum hircis.
65:16 Veníte, audíte, et narrábo, omnes, qui timétis Deum: * quanta fecit ánimæ meæ.
65:17 Ad ipsum ore meo clamávi, * et exaltávi sub lingua mea.
65:18 Iniquitátem si aspéxi in corde meo, * non exáudiet Dóminus.
65:19 Proptérea exaudívit Deus, * et atténdit voci deprecatiónis meæ.
65:20 Benedíctus Deus, * qui non amóvit oratiónem meam, et misericórdiam suam a me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Audíte, omnes qui timétis Deum, quanta fecit ánimæ meæ.
Ant. Fieles de Dios, * venid a escuchar: os contaré lo que ha hecho conmigo.
Salmo 65(13-20) [3]
65:13 Entraré en tu templo a ofrecer holocaustos, * y te cumpliré mis votos, que claramente pronunciaron mis labios:
65:14 Votos que salieron de mi boca * en el tiempo de mi tribulación.
65:15 Te ofreceré abundantes holocaustos, haciendo subir hacia ti el humo de los carneros sacrificados; * te ofreceré bueyes y machos cabríos.
65:16 Venid y escuchad vosotros todos los que teméis a Dios * y os contaré cuán grandes cosas ha hecho el Señor de mi alma.
65:17 Al Señor invoqué con mi boca, * y le he glorificado con mi lengua.
65:18 Si yo hubiera aprobado la iniquidad en mi corazón, * no me escucharía el Señor.
65:19 Por eso me ha oído Dios, * y ha atendido mis súplicas.
65:20 Bendito sea Dios, * que no desechó mi oración, ni retiró de mí su misericordia.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Fieles de Dios, venid a escuchar: os contaré lo que ha hecho conmigo.
℣. Non amóvit Dóminus oratiónem meam.
℟. Et misericórdiam suam a me.
℣. No desechó el Señor mi oración.
℟. Ni retiró de mí su misericordia.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. Señor Jesucristo, escucha las súplicas de tus siervos y ten misericordia de nosotros, Tú que vives y reinas con el Padre y el Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.

Lectio 1
De libro primo Machabæórum
1 Mac 6:1-6
1 Et rex Antíochus perambulábat superióres regiónes, et audívit esse civitátem Elymáidem in Pérside nobilíssimam, et copiósam in argénto et auro,
2 Templúmque in ea lócuples valde et illic velámina áurea, et lorícæ, et scuta, quæ relíquit Alexánder Philíppi rex Mácedo, qui regnávit primus in Grǽcia.
3 Et venit, et quærébat cápere civitátem, et deprædári eam: et non pótuit, quóniam innótuit sermo his qui erant in civitáte:
4 Et insurrexérunt in prǽlium, et fugit inde, et ábiit cum tristítia magna, et revérsus est in Babylóniam.
5 Et venit qui nuntiáret ei in Pérside, quia fugáta sunt castra quæ erant in terra Juda:
6 Et quia ábiit Lýsias cum virtúte forti in primis, et fugátus est a fácie Judæórum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Adapériat Dóminus cor vestrum in lege sua et in præcéptis suis et fáciat pacem in diébus vestris:
* Concédat vobis salútem, et rédimat vos a malis.
℣. Exáudiat Dóminus oratiónes vestras, et reconciliétur vobis, nec vos déserat in témpore malo.
℟. Concédat vobis salútem, et rédimat vos a malis.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Padre Eterno nos bendiga con su continua bendición. Amén.

Lectura 1
Del Libro primero de los Macabeos.
1 Mac 6:1-6
1 Atravesaba el rey Antíoco las regiones altas de Persia cuando tuvo noticia de que en Elimaida, en Persia, había una ciudad célebre por su riqueza de plata y oro.
2 Había en ella un templo extraordinariamente rico, en el cual se guardaban armaduras de oro, corazas y armas que había dejado allí Alejandro el de Filipo, rey de Macedonia, el primero que reinó sobre los griegos.
3 Llegado a ella, intentó apoderarse de la ciudad, pero no pudo, porque, conocidos sus propósitos en la ciudad,
4 Le resistieron con las armas, viéndose forzado a retirarse huyendo, para volverse con gran pena a Babilonia.
5 En Persia le alcanzó un correo, que le dio a saber cómo los ejércitos enviados a tierra de Judea habían sido derrotados;
6 Que Lisias había ido contra ella con un ejército fuerte si los hay y había huido ante los judíos.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Abra el Señor vuestro corazón a su Ley y a sus preceptos, y dé la paz en vuestros días.
* Concédaos la salud, y os libre de todo mal.
℣. Atienda el Señor a vuestras oraciones, y se reconcilie con vosotros, y no os desampare en la tribulación.
℟. Concédaos la salud, y os libre de todo mal.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adjuváre dignétur. Amen.

Lectio 2
1 Mac 6:6-9
6 Et invaluérunt armis, et víribus, et spóliis multis, quæ cepérunt de castris, quæ excidérunt:
7 Et quia diruérunt abominatiónem, quam ædificáverat super altáre, quod erat in Jerúsalem, et sanctificatiónem, sicut prius, circumdedérunt muris excélsis, sed et Bethsúram civitátem suam.
8 Et factum est, ut audívit rex sermónes istos, expávit et commótus est valde: et décidit in lectum, et íncidit in languórem præ tristítia, quia non factum est ei sicut cogitábat.
9 Et erat illic per dies multos, quia renováta est in eo tristítia magna, et arbitrátus est se mori.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Exáudiat Dóminus oratiónes vestras, et reconciliétur vobis, nec vos déserat in témpore malo,
* Dóminus, Deus noster.
℣. Det vobis cor ómnibus, ut colátis eum et faciátis ejus voluntátem.
℟. Dóminus, Deus noster.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Hijo único de Dios nos bendiga y nos ayude. Amén.

Lectura 2
1 Mac 6:6-9
6 Los judíos se habían hecho muy fuertes en armas y soldados con el botín grande que habían cogido a los ejércitos por ellos vencidos;
7 Habían destruido la abominación levantada por él sobre el altar de Jerusalén y habían cercado de altos muros el santuario, como antes estaba, y la ciudad de Betsur.
8 Cuando recibió estas noticias quedó aterrado e intensamente conmovido; tanto, que cayó en el lecho enfermo de tristeza al ver que los sucesos no habían correspondido a sus deseos.
9 Pasó allí muchos días, porque la tristeza se renovaba sin cesar, y hasta creyó morir.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Atienda el Señor a vuestras oraciones, y se reconcilie con vosotros, y no os desampare en la tribulación
* El Señor, nuestro Dios.
℣. Él os dé a todos un corazón para adorarle y cumplir su voluntad.
℟. El Señor, nuestro Dios.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.

Lectio 3
1 Mac 6:10-13
10 Et vocávit omnes amícos suos, et dixit illis: Recéssit somnus ab óculis meis, et cóncidi, et córrui corde præ sollicitúdine:
11 Et dixi in corde meo: In quantam tribulatiónem devéni, et in quos fluctus tristítiæ, in qua nunc sum, qui jucúndus eram, et diléctus in potestáte mea!
12 Nunc vero reminíscor malórum, quæ feci in Jerúsalem, unde et ábstuli ómnia spólia áurea et argéntea quæ erant in ea, et misi auférre habitántes Judǽam sine causa.
13 Cognóvi ergo quia proptérea invenérunt me mala ista: et ecce péreo tristítia magna in terra aliéna.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Congregáti sunt inimíci nostri, et gloriántur in virtúte sua: cóntere fortitúdinem illórum, Dómine, et dispérge illos:
* Ut cognóscant quia non est álius qui pugnet pro nobis, nisi tu, Deus noster.
℣. Dispérge illos in virtúte tua, et déstrue eos, protéctor noster, Dómine.
℟. Ut cognóscant quia non est álius qui pugnet pro nobis, nisi tu, Deus noster.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Ut cognóscant quia non est álius qui pugnet pro nobis, nisi tu, Deus noster.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. La gracia del Espíritu Santo ilumine nuestros sentidos y corazones. Amén

Lectura 3
1 Mac 6:10-13
10 Haciendo llamar a sus amigos, les dijo: “Huye de mis ojos el sueño y mi corazón desfallece por la preocupación,
11 Pensando en qué tribulación y tempestad me hallo yo, tan bueno, tan amado por mi suave gobierno.
12 Pero ahora me acuerdo de los males que hice en Jerusalén, de los utensilios de oro y plata que de allí tomé, de los habitantes de Judea que sin causa exterminé.
13 Ahora reconozco que por esto me han sobrevenido tantas calamidades y que de mi gran tristeza moriré en tierra extraña.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Se han juntado nuestros enemigos, y se glorían en su poder; quebranta su fortaleza, Señor, y dispérsalos.
* A fin de que conozcan que nadie combate en nuestro favor sino Tú, Dios nuestro.
℣. Dispérsalos con tu poder, y derrúyelos, oh Señor, protector nuestro.
℟. A fin de que conozcan que nadie combate en nuestro favor sino Tú, Dios nuestro.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. A fin de que conozcan que nadie combate en nuestro favor sino Tú, Dios nuestro.
Nocturn II.
Ant. Exsúrgat Deus, * et dissipéntur inimíci ejus.
Psalmus 67(2-11) [4]
67:2 Exsúrgat Deus, et dissipéntur inimíci ejus, * et fúgiant qui odérunt eum, a fácie ejus.
67:3 Sicut déficit fumus, defíciant: * sicut fluit cera a fácie ignis, sic péreant peccatóres a fácie Dei.
67:4 Et justi epuléntur, et exsúltent in conspéctu Dei: * et delecténtur in lætítia.
67:5 Cantáte Deo, psalmum dícite nómini ejus: * iter fácite ei, qui ascéndit super occásum: (fit reverentia) Dóminus nomen illi.
67:5 Exsultáte in conspéctu ejus: * turbabúntur a fácie ejus, patris orphanórum et júdicis viduárum.
67:6 Deus in loco sancto suo: * Deus, qui inhabitáre facit uníus moris in domo:
67:7 Qui edúcit vinctos in fortitúdine, * simíliter eos qui exásperant, qui hábitant in sepúlcris.
67:8 Deus, cum egrederéris in conspéctu pópuli tui, * cum pertransíres in desérto:
67:9 Terra mota est, étenim cæli distillavérunt a fácie Dei Sínai, * a fácie Dei Israël.
67:10 Plúviam voluntáriam segregábis, Deus, hereditáti tuæ: * et infirmáta est, tu vero perfecísti eam.
67:11 Animália tua habitábunt in ea: * parásti in dulcédine tua páuperi, Deus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Exsúrgat Deus, et dissipéntur inimíci ejus.
Nocturn II.
Ant. Se levanta Dios * y se dispersan sus enemigos.
Salmo 67(2-11) [4]
67:2 Levántese Dios, y sean disipados sus enemigos, * y huyan de su presencia los que le aborrecen.
67:3 Desaparezcan como el humo. * Como se derrite la cera al calor del fuego, así perezcan los pecadores a la vista de Dios.
67:4 Mas los justos celebren con alegría festines * y regocijos en la presencia de Dios.
67:5 Cantad himnos a Dios; entonad salmos a su Nombre; * allanad el camino al que sube sobre el occidente. (reverencia) El Señor es su nombre.
67:5 Saltad de gozo en su presencia. * Se turbarán los impíos delante de Él, que es el Padre de los huérfanos y el juez defensor de las viudas.
67:6 Reside Dios en su lugar santo. * Dios, que hace habitar dentro de una casa muchos de unas mismas costumbres,
67:7 Que con su fortaleza pone en libertad a los prisioneros, * como también a los que le irritan, los cuales moran en los sepulcros.
67:8 ¡Oh Dios!, cuando Tú salías al frente de tu pueblo, * cuando atravesabas el desierto,
67:9 La tierra tembló, y hasta los cielos destilaron a la presencia del Dios del Sinaí; * ante la presencia del Dios de Israel.
67:10 ¡Oh Dios! Tú distribuirás una lluvia abundante y apacible a tu heredad; * ella se ha visto afligida, pero Tú la has recreado.
67:11 En ella tendrán morada los que son de tu grey; * con tu bondad, oh Dios mío, has provisto de alimento al pobre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Se levanta Dios y se dispersan sus enemigos.
Ant. Deus noster, * Deus salvos faciéndi: et Dómini sunt éxitus mortis.
Psalmus 67(12-24) [5]
67:12 Dóminus dabit verbum evangelizántibus, * virtúte multa.
67:13 Rex virtútum dilécti dilécti: * et speciéi domus divídere spólia.
67:14 Si dormiátis inter médios cleros, pennæ colúmbæ deargentátæ, * et posterióra dorsi ejus in pallóre auri.
67:15 Dum discérnit cæléstis reges super eam, nive dealbabúntur in Selmon: * mons Dei, mons pinguis.
67:16 Mons coagulátus, mons pinguis: * ut quid suspicámini montes coagulátos?
67:17 Mons, in quo beneplácitum est Deo habitáre in eo: * étenim Dóminus habitábit in finem.
67:18 Currus Dei decem míllibus múltiplex, míllia lætántium: * Dóminus in eis in Sina in sancto.
67:19 Ascendísti in altum, cepísti captivitátem: * accepísti dona in homínibus.
67:19 Étenim non credéntes, * inhabitáre Dóminum Deum.
67:20 Benedíctus Dóminus die quotídie: * prósperum iter fáciet nobis Deus salutárium nostrórum.
67:21 Deus noster, Deus salvos faciéndi: * et Dómini Dómini éxitus mortis.
67:22 Verúmtamen Deus confrínget cápita inimicórum suórum: * vérticem capílli perambulántium in delíctis suis.
67:23 Dixit Dóminus: Ex Basan convértam, * convértam in profúndum maris:
67:24 Ut intingátur pes tuus in sánguine: * lingua canum tuórum ex inimícis, ab ipso.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Deus noster, Deus salvos faciéndi: et Dómini sunt éxitus mortis.
Ant. Nuestro Dios * es un Dios que salva, el Señor nos hace escapar de la muerte.
Salmo 67(12-24) [5]
67:12 El Señor dará palabras a los que anuncian con valor * la buena nueva.
67:13 Los reyes poderosos serán súbditos de su Hijo muy amado, * y aquel Señor que es la hermosura de la casa repartirá los despojos.
67:14 Cuando durmiereis en medio de peligros, seréis como alas de paloma plateadas * cuyas plumas por la espalda echan brillos de oro.
67:15 Cuando el Rey celestial ejerza su juicios sobre los reyes de la tierra, quedarán más blancos que la nieve del monte Selmón. * ¡Oh Sion, monte de Dios, monte fértil,
67:16 Monte cuajado, monte fecundo! * Mas, ¿por qué andáis pensando en otros montes fértiles?
67:17 Este es el monte donde Dios se complació en fijar su morada. * Sí, en él morará el Señor perpetuamente.
67:18 Los carros de Dios son miles y miles; van acompañados de millares de tropas, de millones de ángeles que hacen fiesta. * En medio de ellos está el Señor, en el Sinaí, en el lugar santo.
67:19 Ascendiste, Señor, a lo alto, llevaste contigo a los cautivos; * recibiste tributos de hombres;
67:19 Aun de aquellos que se resistían a creer que el Señor, Dios, * tuviese una morada entre nosotros.
67:20 Bendito sea el Señor todos los días; * el Dios de nuestra salud nos concederá próspero viaje.
67:21 Nuestro Dios es el Dios que tiene la virtud de salvarnos; * y del Señor, y muy del Señor, es librar de la muerte.
67:22 Mas Dios quebrantará las cabezas de sus enemigos, * los cráneos de los malvados contumaces.
67:23 Dijo el Señor: Desde Basán les haré volver; * los traeré desde lo profundo del mar.
67:24 Serán destrozados hasta teñirse tus pies en la sangre de tus enemigos; * y la lamerán las lenguas de tus perros.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Nuestro Dios es un Dios que salva, el Señor nos hace escapar de la muerte.
Ant. In ecclésiis * benedícite Dómino Deo.
Psalmus 67(25-36) [6]
67:25 Vidérunt ingréssus tuos, Deus: * ingréssus Dei mei: regis mei qui est in sancto.
67:26 Prævenérunt príncipes conjúncti psalléntibus: * in médio juvenculárum tympanistriárum.
67:27 In ecclésiis benedícite Deo Dómino, * de fóntibus Israël.
67:28 Ibi Bénjamin adolescéntulus: * in mentis excéssu.
67:28 Príncipes Juda, duces eórum: * príncipes Zábulon, príncipes Néphtali.
67:29 Manda, Deus, virtúti tuæ: * confírma hoc, Deus, quod operátus es in nobis.
67:30 A templo tuo in Jerúsalem, * tibi ófferent reges múnera.
67:31 Íncrepa feras arúndinis, congregátio taurórum in vaccis populórum: * ut exclúdant eos, qui probáti sunt argénto.
67:32 Díssipa gentes, quæ bella volunt: vénient legáti ex Ægýpto: * Æthiópia prævéniet manus ejus Deo.
67:33 Regna terræ, cantáte Deo: * psállite Dómino.
67:34 Psállite Deo, qui ascéndit super cælum cæli, * ad Oriéntem.
67:35 Ecce dabit voci suæ vocem virtútis, date glóriam Deo super Israël, * magnificéntia ejus, et virtus ejus in núbibus.
67:36 Mirábilis Deus in sanctis suis, Deus Israël ipse dabit virtútem, et fortitúdinem plebi suæ, * benedíctus Deus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In ecclésiis benedícite Dómino Deo.
Ant. En la asamblea * bendecid al Señor.
Salmo 67(25-36) [6]
67:25 Vieron, ¡oh Dios!, tu entrada, * la entrada de mi Dios, del rey mío que reside en el santuario.
67:26 Iban delante los príncipes unidos a los que cantaban * y en medio las doncellas tocando panderos.
67:27 ¡Oh vosotros!, decían, descendientes de Israel, * bendecid al Señor Dios en vuestras asambleas.
67:28 Allí estaba la tribu de Benjamín, el más pequeño, * exultando de gozo;
67:28 Los jefes de Judá iban de guías; * los jefes de Zabulón, los jefes de Neftalí.
67:29 Muestra, ¡oh Dios!, tu gran poder; * confirma, oh Dios, esta obra que has hecho en nosotros.
67:30 Por respeto a tu templo en Jerusalén, * te ofrecerán dones los reyes.
67:31 Reprime esas fieras que habitan en los cañaverales, esos pueblos reunidos, que, como toros dentro de la vacada, * conspiran para echar fuera a los que han sido acrisolados como la plata.
67:32 Aniquila las naciones que quieren guerras. Entonces Egipto enviará embajadores; * la Etiopía se anticipará a rendirse a Dios.
67:33 Cantad, pues, alabanzas a Dios, ¡oh reinos de la tierra!, * load al Señor con salmos.
67:34 Cantadle salmos a Dios. El cual se elevó a lo más alto de los cielos, * hacia oriente.
67:35 Sabed que desde allí hará que su voz sea una voz todopoderosa. Tributad, pues, gloria a Dios por lo que ha obrado en Israel; * su magnificencia y su poder se elevan hasta las nubes.
67:36 Admirable es Dios en sus santos y en su santuario; el Dios de Israel, Él mismo dará virtud y fortaleza a su pueblo. * Bendito sea Dios.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. En la asamblea bendecid al Señor.
℣. Mirábilis Deus in sanctis suis.
℟. Deus Israël dabit virtútem plebi suæ.
℣. Es admirable Dios en sus santos.
℟. El Dios de Israel dará valor a su pueblo.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. Que nos auxilie la clemencia y misericordia de aquel que vive y reina con el Padre y el Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.

Lectio 4
Callistus, Romanus, præfuit Ecclésiæ, Antonino Heliogábalo imperatóre. Constítuit quatuor anni Tempora, quibus jejunium, ex apostolica traditióne acceptum, ab ómnibus servarétur. Ædificávit basilicam sanctæ Maríæ trans Tíberim, et in via Appia vetus cœmetérium ampliávit, in quo multi sancti Sacerdótes et Mártyres sepúlti sunt; unde ab eo Callísti cœmetérium appellátur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Honéstum fecit illum Dóminus, et custodívit eum ab inimícis, et a seductóribus tutávit illum:
* Et dedit illi claritátem ætérnam.
℣. Descendítque cum illo in fóveam, et in vínculis non derelíquit eum.
℟. Et dedit illi claritátem ætérnam.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Dios Padre todopoderoso tenga piedad y misericordia de nosotros. Amén.

Lectura 4
Calixto, natural de Roma; gobernó la Iglesia en tiempos del emperador Antonino Heliogábalo. Instituyó las Cuatro Témporas, en las cuales habían de guardarse los ayunos de origen apostólico. Edificó la basílica de Santa María trans Tiberim, y amplió el antiguo cementerio de la Vía Apia, donde habían sido sepultados muchos santos sacerdotes y mártires, por lo cual se conoce este cementerio con el nombre de Calixto.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. El Señor le honró y le guardó de sus enemigos, y le defendió de los que pretendían seducirle:
* Y le dio una gloria eterna,
℣. Descendió con él en lo profundo, y en medio de las cadenas no le abandonó.
℟. Y le dio una gloria eterna.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.

Lectio 5
Ejusdem pietátis fuit, quod beáti Calepodii Presbýteri et Mártyris corpus, jactátum in Tíberim, conquiri diligenter curávit, et, invéntum, honorifice sepelívit. Palmatium consulari, Simplícium senatoria dignitate illustres, Felicem et Blandam, qui deínde omnes martyrium subíere, cum baptismo lustrasset, missus est in carcerem, ubi Privátum militem, ulcéribus plenum, admirabíliter sanitáti restitutum, Christo adjunxit; pro quo idem, recens adhuc a fide suscepta, plumbátis usque ad mortem cæsus occubuit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Desidérium ánimæ ejus tribuísti ei Dómine,
* Et voluntáte labiórum ejus non fraudásti eum.
℣. Quóniam prævenísti eum in benedictiónibus dulcédinis: posuísti in cápite ejus corónam de lápide pretióso.
℟. Et voluntáte labiórum ejus non fraudásti eum.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que Cristo nos conceda el gozo de la vida eterna. Amén.

Lectura 5
Movido por esta misma piedad, hizo buscar con diligencia el cuerpo del sacerdote y mártir San Calepodio, que había sido lanzado al Tíber, y al cual dio honrosa sepultura. Por haber bautizado al cónsul Palmacio y al senador Simplicio, y a Blanda y a Félix, todos los cuales sufrieron el martirio, fue llevado a la cárcel, donde, después de curar milagrosamente al soldado Privato, cubierto de llagas, le ganó para Cristo, por el cual murió víctima de los azotes que recibió con un látigo guarnecido de plomos, siendo aún neófito.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Le concediste, Señor, la realización de sus deseos,
* Y no defraudaste sus esperanzas,
℣. Porque le preveniste con amorosas bendiciones; pusiste en su cabeza una corona de piedras preciosas.
℟. Y no defraudaste sus esperanzas.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.

Lectio 6
Sedit Callistus annos quinque, mensem unum, dies duodecim. Ordinatiónibus quinque, mense Decembri, creávit presbyteros sexdecim, diaconos quatuor, episcopos octo. Post longam famem crebrasque verberatiónes præceps jactus in púteum, atque ita martyrio coronátus sub Alexandro imperatóre, illátus est in cœmetérium Calepodii, via Aurelia, tertio ab Urbe lápide, pridie Idus Octobris. Ejus postmodum corpus in basilicam sanctæ Maríæ trans Tiberim, ab ipso ædificatam, delátum, sub ara majori, maxima veneratióne cólitur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Stola jucunditátis índuit eum Dóminus:
* Et corónam pulchritúdinis pósuit super caput ejus.
℣. Cibávit illum Dóminus pane vitæ et intelléctus: et aqua sapiéntiæ salutáris potávit illum.
℟. Et corónam pulchritúdinis pósuit super caput ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et corónam pulchritúdinis pósuit super caput ejus.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que Dios encienda en nuestros corazones el fuego de su amor. Amén.

Lectura 6
Ocupó Calixto la Sede Apostólica 5 años, 1 mes y 12 días, creando, en cinco ordenaciones verificadas en el mes de diciembre, 16 Presbíteros, 4 Diáconos y 8 Obispos. Después de haberle sometido al tormento del hambre durante largo tiempo y a frecuentes flagelaciones, precipitáronle en un pozo, y así obtuvo la corona del martirio bajo el reinado del emperador Alejandro. Fue conducido al cementerio de Calepodio en la vía Aurelia, a 3 millas de Roma, en la vigilia de los idus de octubre, y trasladado más tarde a la basílica de Santa María trans Tiberim, edificada bajo su pontificado, en cuyo altar mayor es objeto de gran veneración.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. El Señor le revistió con un ropaje de alegría;
* Y puso sobre su cabeza una corona de hermosura.
℣. El Señor le alimentó con el pan de la vida y de la inteligencia; y le sació con agua de sabiduría saludable.
℟. Y puso sobre su cabeza una corona de hermosura.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Y puso sobre su cabeza una corona de hermosura.
Nocturn III.
Ant. Salvum me fac, * Deus, quóniam intravérunt aquæ usque ad ánimam meam.
Psalmus 68(2-13) [7]
68:2 Salvum me fac, Deus: quóniam intravérunt aquæ usque ad ánimam meam.
68:3 Infíxus sum in limo profúndi: * et non est substántia.
68:3 Veni in altitúdinem maris: * et tempéstas demérsit me.
68:4 Laborávi clamans, raucæ factæ sunt fauces meæ: * defecérunt óculi mei, dum spero in Deum meum.
68:5 Multiplicáti sunt super capíllos cápitis mei, * qui odérunt me gratis.
68:5 Confortáti sunt qui persecúti sunt me inimíci mei injúste: * quæ non rápui, tunc exsolvébam.
68:6 Deus, tu scis insipiéntiam meam: * et delícta mea a te non sunt abscóndita.
68:7 Non erubéscant in me qui exspéctant te, Dómine, * Dómine virtútum.
68:7 Non confundántur super me * qui quǽrunt te, Deus Israël.
68:8 Quóniam propter te sustínui oppróbrium: * opéruit confúsio fáciem meam.
68:9 Extráneus factus sum frátribus meis, * et peregrínus fíliis matris meæ.
68:10 Quóniam zelus domus tuæ comédit me: * et oppróbria exprobrántium tibi cecidérunt super me.
68:11 Et opérui in jejúnio ánimam meam: * et factum est in oppróbrium mihi.
68:12 Et pósui vestiméntum meum cilícium: * et factus sum illis in parábolam.
68:13 Advérsum me loquebántur, qui sedébant in porta: * et in me psallébant qui bibébant vinum.
68:13 Ego vero oratiónem meam ad te, Dómine: * tempus benepláciti, Deus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Salvum me fac, Deus, quóniam intravérunt aquæ usque ad ánimam meam.
Nocturn III.
Ant. Dios mío, sálvame, * que me llega el agua al cuello.
Salmo 68(2-13) [7]
68:2 Sálvame, oh Dios, * porque las aguas han penetrado hasta mi alma.
68:3 Atollado estoy en mi profundísimo cieno, * sin hallar dónde afirmar el pie.
68:3 Llegué a alta mar, * y me sumergió la tempestad.
68:4 Me fatigué en dar voces; se me secó la garganta; * desfallecieron mis ojos aguardando a mi Dios.
68:5 Se han multiplicado, más que los cabellos de mi cabeza, * los que me aborrecen injustamente.
68:5 Se han hecho fuertes mis enemigos, mis injustos perseguidores; * he pagado lo que yo no había robado.
68:6 Tú, ¡oh Dios mío!, sabes mi ignorancia, * y los delitos que yo tenga no se te pueden ocultar.
68:7 No tengan que avergonzarse por mi causa aquellos que en ti confían, * ¡oh Señor, Señor de los ejércitos!
68:7 No queden confundidos por mi causa * los que te buscan, ¡oh Dios de Israel!
68:8 Pues por amor a ti he sufrido los ultrajes, * y se ve cubierto de confusión mi rostro.
68:9 Mis propios hermanos, los hijos de mi misma madre, * me han desconocido y tenido por extraño.
68:10 Porque el celo de tu casa me devoró, * y los baldones de los que te denostaban recayeron sobre mí.
68:11 Afligía mi alma con el ayuno, * y esto se convertía en afrenta.
68:12 Me vestía de cilicio, * y fui objeto de su burla.
68:13 Hablaban contra mí sentados en la puerta; * y mientras bebían vino cantaban coplas contra mí.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Dios mío, sálvame, que me llega el agua al cuello.
Ant. Propter inimícos meos * éripe me, Dómine.
Psalmus 68(14-29) [8]
68:14 In multitúdine misericórdiæ tuæ exáudi me, * in veritáte salútis tuæ:
68:15 Éripe me de luto, ut non infígar: * líbera me ab iis, qui odérunt me, et de profúndis aquárum.
68:16 Non me demérgat tempéstas aquæ, neque absórbeat me profúndum: * neque úrgeat super me púteus os suum.
68:17 Exáudi me, Dómine, quóniam benígna est misericórdia tua: * secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum réspice in me.
68:18 Et ne avértas fáciem tuam a púero tuo: * quóniam tríbulor, velóciter exáudi me.
68:19 Inténde ánimæ meæ, et líbera eam: * propter inimícos meos éripe me.
68:20 Tu scis impropérium meum, et confusiónem meam, * et reveréntiam meam.
68:21 In conspéctu tuo sunt omnes qui tríbulant me: * impropérium exspectávit cor meum, et misériam.
68:21 Et sustínui qui simul contristarétur, et non fuit: * et qui consolarétur, et non invéni.
68:22 Et dedérunt in escam meam fel: * et in siti mea potavérunt me acéto.
68:23 Fiat mensa eórum coram ipsis in láqueum, * et in retributiónes, et in scándalum.
68:24 Obscuréntur óculi eórum ne vídeant: * et dorsum eórum semper incúrva.
68:25 Effúnde super eos iram tuam: * et furor iræ tuæ comprehéndat eos.
68:26 Fiat habitátio eórum desérta: * et in tabernáculis eórum non sit qui inhábitet.
68:27 Quóniam quem tu percussísti, persecúti sunt: * et super dolórem vúlnerum meórum addidérunt.
68:28 Appóne iniquitátem super iniquitátem eórum: * et non intrent in justítiam tuam.
68:29 Deleántur de libro vivéntium: * et cum justis non scribántur.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Propter inimícos meos éripe me, Dómine.
Ant. Líbrame, * Señor, de mis enemigos.
Salmo 68(14-29) [8]
68:14 Mas yo, entretanto, Señor, dirigía a ti mi oración. * Este es, decía, ¡oh Dios mío!, tiempo propicio.
68:14 Óyeme benigno según la grandeza de tu misericordia, * conforme a tu promesa fiel de salvarme.
68:15 Sácame del cieno, para que no me hunda más en él; * líbrame de aquellos que me aborrecen y de lo profundo de las aguas.
68:16 No me anegue esta tempestad, ni me trague el abismo del mar, * ni el pozo cierre sobre mí su boca.
68:17 Óyeme, Señor, ya que tan benéfica es tu misericordia; * vuelve hacia mí tus ojos según la grandeza de tu piedad.
68:18 Y no pierdas de vista a tu siervo; * oye presto mis súplicas, porque me veo atribulado.
68:19 Mira por mi alma y líbrala; * rescátame de mis enemigos.
68:20 Estás viendo mi afrenta, mi verguenza y mi deshonra; * a tu vista están los que me acosan.
68:21 Tienes ante tus ojos todos los que me atormentan; * improperios y miserias aguarda siempre mi corazón.
68:21 Esperé que alguno se condoliese de mí, mas nadie lo hizo; * o quien me consolase, y no hallé quién lo hiciese.
68:22 Me presentaron hiel como alimento, * y en medio de mi sed me dieron a beber vinagre.
68:23 En justo pago se les convierta su mesa, * en lazo de perdición y ruina.
68:24 Oscurece sus ojos para que no vean; * y tráelos siempre agobiados.
68:25 Derrama sobre ellos tu ira, * y que los alcance el furor de tu cólera.
68:26 Quede hecha un desierto su morada, * y no haya quién habite en sus tiendas,
68:27 Ya que han perseguido a aquel que Tú habías herido, * y aumentaron más y más el dolor de mis llagas.
68:28 Tú permitirás que añadan pecados a pecados, * y no tengan parte en tu justicia.
68:29 Borrados sean del libro de los vivientes, * y no queden escritos entre los justos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Líbrame, Señor, de mis enemigos.
Ant. Quǽrite Dóminum, * et vivet ánima vestra.
Psalmus 68(30-37) [9]
68:30 Ego sum pauper et dolens: * salus tua, Deus, suscépit me.
68:31 Laudábo nomen Dei cum cántico: * et magnificábo eum in laude:
68:32 Et placébit Deo super vítulum novéllum: * córnua producéntem et úngulas.
68:33 Vídeant páuperes et læténtur: * quǽrite Deum, et vivet ánima vestra.
68:34 Quóniam exaudívit páuperes Dóminus: * et vinctos suos non despéxit.
68:35 Laudent illum cæli et terra, * mare et ómnia reptília in eis.
68:36 Quóniam Deus salvam fáciet Sion: * et ædificabúntur civitátes Juda.
68:36 Et inhabitábunt ibi, * et hereditáte acquírent eam.
68:37 Et semen servórum ejus possidébit eam: * et qui díligunt nomen ejus, habitábunt in ea.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Quǽrite Dóminum, et vivet ánima vestra.
Ant. Buscad al Señor, * y vivirá vuestro corazón.
Salmo 68(30-37) [9]
68:30 Yo soy pobre y lleno de dolores; * mas Tú, oh Dios mío, me has salvado.
68:31 Alabaré con cánticos el nombre de Dios, * y le ensalzaré con acciones de gracias,
68:32 Lo que será más grato a Dios que si le inmolara un ternero * cuando le comienzan a salir las astas y las pezuñas.
68:33 Que vean esto los pobres, y se consuelen. * Buscad, pues, a Dios, y revivirá vuestro espíritu,
68:34 Puesto que el Señor oyó a los pobres, * y no olvidó a los que están por Él en cadenas.
68:35 Que lo alaben los cielos y la tierra, * el mar y cuanto en ellos se mueve.
68:36 Porque Dios salvará a Sion, * y las ciudades de Judá serán reedificadas;
68:36 Y establecerán allí su morada, * y las adquirirán como herencia.
68:37 Y los descendientes de sus siervos las poseerán; * y en ellas tendrán su morada aquellos que aman su santo Nombre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Buscad al Señor, y vivirá vuestro corazón.
℣. Laudábo nomen Dei cum cántico.
℟. Et magnificábo eum in laude.
℣. Alabaré con cánticos el nombre del Señor.
℟. Y le ensalzaré con alabanzas.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. El Señor omnipotente y misericordioso desate las cadenas de nuestros pecados. Amén.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.

Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 16:13-19
In illo témpore: Venit Jesus in partes Cæsaréæ Philíppi, et interrogábat discípulos suos, dicens: Quem dicunt hómines esse Fílium hóminis? Et réliqua.

Homilía sancti Leónis Papæ
Sermo 2 in anniversario assumpt. suæ ante medium
Cum, sicut evangélica lectióne reserátum est, interrogásset Dóminus discípulos, quem ipsum (multis divérsa opinántibus) créderent; respondissétque beátus Petrus, dicens: Tu es Christus Fílius Dei vivi; Dóminus ait: Beátus es, Simon Bar-Jona, quia caro et sanguis non revelávit tibi, sed Pater meus, qui in cælis est: et ego dico tibi, quia tu es Petrus, et super hanc petram ædificábo Ecclésiam meam, et portæ ínferi non prævalébunt advérsus eam. Et tibi dabo claves regni cælórum: et quodcúmque ligáveris super terram, erit ligátum et in cælis: et quodcúmque sólveris super terram, erit solútum et in cælis. Manet ergo disposítio veritátis, et beátus Petrus, in accépta fortitúdine petræ persevérans, suscépta Ecclésiæ gubernácula non relíquit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Coróna áurea super caput ejus,
* Expréssa signo sanctitátis, glória honóris, et opus fortitúdinis.
℣. Quóniam prævenísti eum in benedictiónibus dulcédinis, posuísti in cápite ejus corónam de lápide pretióso.
℟. Expréssa signo sanctitátis, glória honóris, et opus fortitúdinis.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que la lectura del Evangelio nos salve y nos proteja. Amén.

Lectura 7
Lectura del santo Evangelio según San Mateo
Mt 16:13-19
En aquel tiempo, viniendo Jesús a los términos de Cesárea de Filipo, preguntó a sus discípulos: ¿Quién dicen los hombres que es el Hijo del hombre? Y lo que sigue.

Homilía de San León, Papa.
Sermón 2º en el aniversario.
Cuando el Señor, tal como leemos en el Evangelio, preguntó a sus discípulos qué decían los hombres, en medio de sus diversas especulaciones, sobre el Hijo del Hombre, sería Pedro bendito quien contestó y dijo: Tú eres el Cristo, el Hijo del Dios viviente. Respondió Jesús: Bienaventurado eres, Simón, hijo de Jonás; porque no te lo reveló carne ni sangre, sino mi Padre que está en los cielos; y Yo también te digo que tú eres Pedro, y sobre esta roca edificaré mi Iglesia, y las puertas del infierno no prevalecerán contra ella; y te daré las llaves del reino de los cielos; y todo lo que ates en la tierra será atado en el cielo; y todo lo que desates en la tierra será desatado en el cielo. Pero la dispensación de la verdad se demora, y el bendito Pedro, perseverando en la fortaleza de la roca que ha recibido, no ha renunciado a la posición que asumió al frente de la Iglesia.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Una corona de oro puesta sobre su frente,
* Es la expresión de su santidad, gloria, honor y fortaleza,
℣. Porque le preveniste con amorosas bendiciones, pusiste sobre su frente una corona de piedras preciosas.
℟. Es la expresión de su santidad, gloria, honor y fortaleza.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Cujus festum cólimus, ipse intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.

Lectio 8
In univérsa namque Ecclésia, Tu es Christus Fílius Dei vivi, quotídie Petrus dicit; et omnis lingua, quæ confitétur Dóminum, magistério hujus vocis imbúitur. Hæc fides diábolum vincit et captivórum ejus víncula dissólvit. Hæc érutos mundo, ínserit cælo, et portæ ínferi advérsus eam prævalére non possunt. Tanta enim divínitus soliditáte muníta est, ut eam neque hærética umquam corrúmpere právitas, nec pagána potúerit superáre perfídia. His ítaque modis, dilectíssimi, rationábile obséquio celebrétur hodiérna festívitas: ut in persóna humilitátis meæ ille intelligátur, ille honorétur, in quo et ómnium pastórum sollicitúdo, cum commendatárum sibi óvium custódia persevérat, et cujus étiam dígnitas in indígno heréde non déficit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Hic est vere Martyr, qui pro Christi nómine sánguinem suum fudit:
* Qui minas júdicum non tímuit, nec terrénæ dignitátis glóriam quæsívit, sed ad cæléstia regna pervénit.
℣. Justum dedúxit Dóminus per vias rectas, et osténdit illi regnum Dei.
℟. Qui minas júdicum non tímuit, nec terrénæ dignitátis glóriam quæsívit, sed ad cæléstia regna pervénit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Qui minas júdicum non tímuit, nec terrénæ dignitátis glóriam quæsívit, sed ad cæléstia regna pervénit.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Interceda por nosotros ante el Señor, el Santo cuya fiesta celebramos. Amén.

Lectura 8
En la Iglesia universal es como si Pedro todavía estuviera diciendo todos los días: Tú eres el Cristo, el Hijo del Dios viviente. Por cada lengua que confiesa al Señor se le enseña esa confesión por la enseñanza de Pedro. Esta es la Fe que vence al diablo y suelta las ataduras de sus prisioneros. Esta es la fe que hace libres a los hombres y los lleva al cielo, y las puertas del infierno son impotentes para prevalecer contra él. Esta es la roca que Dios fortificó con tales murallas de salvación, que el contagio de la herejía nunca podrá contagiarla, ni la idolatría y la incredulidad para vencerla. Celebramos la fiesta de hoy con una obediencia razonable, para que en mi persona humilde pueda ser honrado, el que sigue cuidando de todos los pastores y ovejas que se le han confiado, y que no pierde su dignidad, incluso en un sucesor indigno.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Este es en verdad Mártir, ya que derramó su sangre por el nombre de Cristo:
* No tuvo temor a las amenazas de los jueces, no buscó la gloria de la terrena dignidad, y por esto llegó al reino celestial,
℣. El Señor condujo al justo por caminos rectos, y le mostró el reino de Dios.
℟. No tuvo temor a las amenazas de los jueces, no buscó la gloria de la terrena dignidad, y por esto llegó al reino celestial.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. No tuvo temor a las amenazas de los jueces, no buscó la gloria de la terrena dignidad, y por esto llegó al reino celestial.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 9
Cum ergo cohortatiónes nostras áuribus vestræ sanctitátis adhibémus, ipsum vobis, cujus vice fúngimur, loqui crédite: quia et illíus vos afféctu monémus, et non áliud vobis, quam quod dócuit, prædicámus; obsecrántes, ut succíncti lumbos mentis vestræ, castam et sóbriam vitam in Dei timóre ducátis. Coróna mea, sicut Apóstolus ait, et gáudium vos estis, si fides vestra, quæ ab inítio Evangélii in univérso mundo prædicáta est, in dilectióne et sanctitáte permánserit. Nam licet omnem Ecclésiam, quæ in toto est orbe terrárum, cunctis opórteat florére virtútibus; vos tamen præcípue inter céteros pópulos decet méritis pietátis excéllere, quos in ipsa apostólicæ petræ arce fundátos, et Dóminus noster Jesus Christus cum ómnibus redémit, et beátus Apóstolus Petrus præ ómnibus erudívit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que el Rey de los ángeles nos agregue a los ciudadanos del cielo. Amén.

Lectura 9
Cuando dirigimos nuestras exhortaciones a vuestros oídos piadosos, creed que le estáis oyendo hablar a través nuestro. Sí, es con su amor por vosotros con el que os advertimos. Y sólo predicamos lo que él enseñó, rogando como lo hizo él: Doblegad vuestra mente; sed sobrios; sed santos en toda forma de vida; pasad el tiempo de vuestra peregrinación aquí en el temor de Dios. Mis discípulos, vosotros sois para mí como lo fueron para él los discípulos de San Pablo, a saber: mi corona y mi alegría; si es así, que su fe permanezca, aún en toda humildad y santidad, como en los primeros tiempos del Evangelio. Porque aunque toda la Iglesia esparcida en todo el mundo debería abundar en todas las virtudes, conviene en especial a vosotros, entre todos, sobresalir en la piedad, fundados como estáis en la misma ciudadela de la Roca Apostólica, que no solo ha sido redimido con el resto de los hombres por nuestro Señor Jesucristo, sino que ha sido instruido por el bendito Apóstol Pedro mucho más que todos los demás.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

Te Deum
A ti, oh Dios, alabamos: * a ti, oh Señor, te confesamos.
A ti, Padre Eterno, * reconoce y venera toda la tierra;
A ti todos los Ángeles, * a ti los cielos y todas las Potestades;
A ti los Querubines y Serafines, * claman sin cesar:
Reverencia Santo, Santo, Santo * el Señor Dios de los ejércitos.
Llenos están los cielos y la tierra * de la Majestad de tu gloria.
A ti el glorioso coro * de los Apóstoles,
A ti la venerable muchedumbre * de los Profetas,
A ti alaba el numeroso ejército * de los Mártires.
A ti la Iglesia santa * confiesa por toda la redondez de la tierra:
Por Padre * de inmensa majestad;
Y que debe ser adorado * tu verdadero y único Hijo;
Y también el Espíritu Santo * consolador.
Tú, oh Cristo, * eres Rey de la gloria.
Tú, el Hijo sempiterno * del Padre.
Reverencia Tú, para rescatarnos * te hiciste hombre, y no tuviste a menos encerrarte en el seno de una Virgen.
Tú, destruido el imperio de la muerte, * abriste a los fieles el reino de los cielos.
Tú estás sentado a la diestra de Dios, * en la gloria del Padre.
Y de allí creemos * que vendrás a juzgarnos.
El siguiente verso se dice de rodillas.
Por esto te suplicamos socorras a tus siervos, * a quienes con tu sangre preciosa redimiste.
Haz que en la eterna gloria * seamos del número de tus santos.
Salva, Señor, a tu pueblo, * y bendice a tu herencia.
Y gobiérnalos, * y ensálzalos para siempre.
Todos los días * te bendecimos.
Reverencia, como es costumbre Y alabamos tu nombre en los siglos, * y en los siglos de los siglos.
Dígnate, Señor, conservarnos * sin pecado en este día.
Ten, Señor, piedad de nosotros; * sí, ten de nosotros piedad.
Descienda, Señor, tu misericordia sobre nosotros, * pues pusimos en ti nuestra esperanza.
En ti, Señor, esperaré: * nunca seré confundido.
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
El resto se omite, salvo que Laúdes se haga aparte.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui nos cónspicis ex nostra infirmitáte defícere: ad amórem tuum nos misericórditer per Sanctórum tuórum exémpla restáura.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio de los Santos}
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Oh Dios, que nos ves desfallecer por causa de nuestra flaqueza, afiánzanos misericordiosamente en tu amor mediante los ejemplos de tus santos.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.
Post Divinum officium

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help